Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1904, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύει την «Τράπεζα της Ανατολής», γνωστότερης ίσως ως «Banque d’ Orient».
Η τράπεζα αυτή στη συνέχεια αναπτύσσεται σε τρεις κυρίως περιοχές. Την Θεσσαλονίκη, την Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Το 1932 η «Τράπεζα της Ανατολής» εξαγοράζεται και συγχωνεύεται με την μητρική της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.
Κατά τον ισχύοντα νόμο επιβάλλεται να διενεργηθεί εκκαθάριση. Τρεις εκκαθαριστές αναλαμβάνουν την υπόθεση κατόπιν αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής». Η εκκαθάριση δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Κατά τους ισχύοντες νόμους και κατόπιν παρελεύσεως πολλών ετών, η Εθνικής Τράπεζα ισχυρίζεται πώς η αξία των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής έχει εκμηδενιστεί. Πιθανώς να έχει και δίκιο ως προς τις μετοχές αν και εφόσον αυτές ήταν σε δραχμές, βοηθούσης και της τότε πτωχεύσεως του ελληνικού κράτους.
Όμως οι μετοχές αυτές στις οποίες αναφερόμεθα ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας.
Τον Απρίλιο του 2010 οι δικαιούχοι είχαν έλθει σε επαφή με την Τράπεζα της Ελλάδος. Ο Διοικητής της κ. Προβόπουλος είναι απόλυτα ενήμερος γι’ αυτό. Μετά από συζητήσεις η Κεντρική Τράπεζα πρότεινε συμβιβασμό (συμφωνία) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για 10 μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής».
Οι δικαιούχοι αιφνιδιάστηκαν όταν άκουσαν τους νομικούς συμβούλους να προτείνουν μία «παράξενη διαδρομή» ώστε να καταβληθεί το 1,5 δισ. μέσω μία βρετανικής εταιρείας. Είχε πλέον καταστεί σαφές πώς οι δύο τράπεζες, η Κεντρική και η Εθνικής ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν την ευθεία εμπλοκή τους σε μία τραπεζική πράξη ώστε να μην υφίσταται κίνδυνος να εκτεθούν απέναντι σε άλλους ενδιαφερόμενους για την ίδια υπόθεση.
Οι δικαιούχοι αρνήθηκαν να υιοθετήσουν αυτήν την «παράξενη διαδρομή». Στράφηκαν αλλού και ίδρυσαν μία μη κερδοσκοπική εταιρεία, την «END», με έδρα την Ελλάδα στην οποία πρόεδρος είναι ο γνωστός καρδιολόγος στη Νέα Υόρκη Εμμανουήλ Λαμπράκης και αντιπρόεδρος ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.
Η οικογένεια Σώρρα προχωρεί και σε ένα ακόμη βήμα. Δωρίζει 4 μετοχές στην «END» και καταθέτει την δήλωση φόρου δωρεάς στην Γ’ Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο στόχος είναι σαφής. Το ελληνικό κράτος υποχρεούται να εκδώσει διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5% και να εισπράξει φόρο της τάξης των 13,5 δις. Η Εφορία παρέπεμψε το θέμα στο Υπουργείο Οικονομικών, όπου και εκκρεμεί (;).
Η δωρεά αυτή κατά τον δωρητή έχει σαν σκοπό να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να συνδιαλλαγούν οι δανειστές της χώρας με την Κυβέρνηση με αντικείμενο την παραγραφή του εξωτερικού χρέους που κατά εκτιμήσεις ανέρχεται σε 300 δις ευρώ ενώ για ορισμένους άλλους κύκλους υπερβαίνει τα 400 δις.
Είναι ενδεικτικό ότι τραπεζικούς παράγοντες αγνοούσαν το ιστορικό, ακόμη και την ύπαρξη της «Τράπεζας της Ανατολής». Απέφυγαν να σχολιάσουν το γεγονός ότι δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η εκκαθάριση από την συγχώνευση της Τράπεζας το 1932 με την «Εθνική». Δεν σχολίασαν ούτε και αντίκρουσαν τον ισχυρισμούς ότι η αξία κάθε μετοχής αγγίζει αυτό το τεράστιο ποσό. Με λίγα λόγια «δεν άγγιξαν το ζήτημα».
O καθηγητής κ. Καρυώτης ενημέρωσε προσωπικά τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, με τον οποίο διατηρεί μακρά πολιτική φιλία και του παρέδωσε φάκελο με όλα τα στοιχεία.
Παράλληλα από το αρχείο της εταιρείας προκύπτει πως έχει αποσταλεί επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με όλα τα επίμαχα στοιχεία επίσης. Δεν νοείται λοιπόν επίκληση αγνοίας εκ μέρους του πολιτικού συστήματος εξουσίας.
Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους
Το σκεπτικό των μελών της «END» αλλά και της οικογενείας Σώρρα είναι ξεκάθαρο. Η αξία των 4 μετοχών επαρκεί για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους αλλά και του σωρευμένου χρέους σε τράπεζες των ελλήνων πολιτών αλλά και για την ύπαρξη ενός μεγάλου αποθεματικού για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Είναι προφανές πώς το τραπεζικό σύστημα της χώρας αλλά και το ευρωπαϊκό στο σύνολο του δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει στο σύνολο του αυτό το ποσό που συνεπάγεται η αξία των μετοχών. Τι μένει λοιπόν; Ο συμβιβασμός ή αλλιώς μία συμφωνία ή πιο απλά μία συμπεφωνημένη από όλα τα μέρη Σεισάχθεια (παραγραφή του χρέους).
Ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο κ. Αντ. Σαμαράς, ο κ. Ευ. Βενιζέλος και ο κ. Γ. Προβόπουλος είναι πλήρως ενημερωμένοι. Ωστόσο δεν έχει ανιχνευθεί καμία ακόμη αντίδραση τους. Δεν απομένει παρά να πληροφορηθεί τα περί της «Τράπεζας της Ανατολής» και τους αποθεματικού της σε χρυσό, τότε το 1932 και η κυρία Κριστίν Λαγκάρντ.
πηγή: zougla
Η τράπεζα αυτή στη συνέχεια αναπτύσσεται σε τρεις κυρίως περιοχές. Την Θεσσαλονίκη, την Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Το 1932 η «Τράπεζα της Ανατολής» εξαγοράζεται και συγχωνεύεται με την μητρική της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.
Κατά τον ισχύοντα νόμο επιβάλλεται να διενεργηθεί εκκαθάριση. Τρεις εκκαθαριστές αναλαμβάνουν την υπόθεση κατόπιν αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής». Η εκκαθάριση δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Κατά τους ισχύοντες νόμους και κατόπιν παρελεύσεως πολλών ετών, η Εθνικής Τράπεζα ισχυρίζεται πώς η αξία των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής έχει εκμηδενιστεί. Πιθανώς να έχει και δίκιο ως προς τις μετοχές αν και εφόσον αυτές ήταν σε δραχμές, βοηθούσης και της τότε πτωχεύσεως του ελληνικού κράτους.
Όμως οι μετοχές αυτές στις οποίες αναφερόμεθα ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας.
Τον Απρίλιο του 2010 οι δικαιούχοι είχαν έλθει σε επαφή με την Τράπεζα της Ελλάδος. Ο Διοικητής της κ. Προβόπουλος είναι απόλυτα ενήμερος γι’ αυτό. Μετά από συζητήσεις η Κεντρική Τράπεζα πρότεινε συμβιβασμό (συμφωνία) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για 10 μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής».
Οι δικαιούχοι αιφνιδιάστηκαν όταν άκουσαν τους νομικούς συμβούλους να προτείνουν μία «παράξενη διαδρομή» ώστε να καταβληθεί το 1,5 δισ. μέσω μία βρετανικής εταιρείας. Είχε πλέον καταστεί σαφές πώς οι δύο τράπεζες, η Κεντρική και η Εθνικής ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν την ευθεία εμπλοκή τους σε μία τραπεζική πράξη ώστε να μην υφίσταται κίνδυνος να εκτεθούν απέναντι σε άλλους ενδιαφερόμενους για την ίδια υπόθεση.
Οι δικαιούχοι αρνήθηκαν να υιοθετήσουν αυτήν την «παράξενη διαδρομή». Στράφηκαν αλλού και ίδρυσαν μία μη κερδοσκοπική εταιρεία, την «END», με έδρα την Ελλάδα στην οποία πρόεδρος είναι ο γνωστός καρδιολόγος στη Νέα Υόρκη Εμμανουήλ Λαμπράκης και αντιπρόεδρος ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.
Η οικογένεια Σώρρα προχωρεί και σε ένα ακόμη βήμα. Δωρίζει 4 μετοχές στην «END» και καταθέτει την δήλωση φόρου δωρεάς στην Γ’ Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο στόχος είναι σαφής. Το ελληνικό κράτος υποχρεούται να εκδώσει διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5% και να εισπράξει φόρο της τάξης των 13,5 δις. Η Εφορία παρέπεμψε το θέμα στο Υπουργείο Οικονομικών, όπου και εκκρεμεί (;).
Η δωρεά αυτή κατά τον δωρητή έχει σαν σκοπό να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να συνδιαλλαγούν οι δανειστές της χώρας με την Κυβέρνηση με αντικείμενο την παραγραφή του εξωτερικού χρέους που κατά εκτιμήσεις ανέρχεται σε 300 δις ευρώ ενώ για ορισμένους άλλους κύκλους υπερβαίνει τα 400 δις.
Είναι ενδεικτικό ότι τραπεζικούς παράγοντες αγνοούσαν το ιστορικό, ακόμη και την ύπαρξη της «Τράπεζας της Ανατολής». Απέφυγαν να σχολιάσουν το γεγονός ότι δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η εκκαθάριση από την συγχώνευση της Τράπεζας το 1932 με την «Εθνική». Δεν σχολίασαν ούτε και αντίκρουσαν τον ισχυρισμούς ότι η αξία κάθε μετοχής αγγίζει αυτό το τεράστιο ποσό. Με λίγα λόγια «δεν άγγιξαν το ζήτημα».
O καθηγητής κ. Καρυώτης ενημέρωσε προσωπικά τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, με τον οποίο διατηρεί μακρά πολιτική φιλία και του παρέδωσε φάκελο με όλα τα στοιχεία.
Παράλληλα από το αρχείο της εταιρείας προκύπτει πως έχει αποσταλεί επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με όλα τα επίμαχα στοιχεία επίσης. Δεν νοείται λοιπόν επίκληση αγνοίας εκ μέρους του πολιτικού συστήματος εξουσίας.
Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους
Το σκεπτικό των μελών της «END» αλλά και της οικογενείας Σώρρα είναι ξεκάθαρο. Η αξία των 4 μετοχών επαρκεί για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους αλλά και του σωρευμένου χρέους σε τράπεζες των ελλήνων πολιτών αλλά και για την ύπαρξη ενός μεγάλου αποθεματικού για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Είναι προφανές πώς το τραπεζικό σύστημα της χώρας αλλά και το ευρωπαϊκό στο σύνολο του δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει στο σύνολο του αυτό το ποσό που συνεπάγεται η αξία των μετοχών. Τι μένει λοιπόν; Ο συμβιβασμός ή αλλιώς μία συμφωνία ή πιο απλά μία συμπεφωνημένη από όλα τα μέρη Σεισάχθεια (παραγραφή του χρέους).
Ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο κ. Αντ. Σαμαράς, ο κ. Ευ. Βενιζέλος και ο κ. Γ. Προβόπουλος είναι πλήρως ενημερωμένοι. Ωστόσο δεν έχει ανιχνευθεί καμία ακόμη αντίδραση τους. Δεν απομένει παρά να πληροφορηθεί τα περί της «Τράπεζας της Ανατολής» και τους αποθεματικού της σε χρυσό, τότε το 1932 και η κυρία Κριστίν Λαγκάρντ.
πηγή: zougla
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του Astakos-News. Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με το παραπάνω άρθρο, δεν θα δημοσιεύονται. Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατ' ανάγκη από την παρούσα ιστοσελίδα.